Είμαι ανώμαλη; Είμαι γυναίκα; Είμαι άντρας;

Οι ερωτήσεις που κάνω στον τίτλο αυτού του άρθρου, δεν είναι μόνο ερωτήσεις που κάνουν
άλλοι σε μένα, αλλά και ερωτήσεις που έχω κάνει εγώ στον εαυτό μου.
Είναι "ομαλό" που ειμαι transgender;
Η γρήγορη απάντηση είναι "ΟΧΙ". Ανωμαλία θεωρείται οτιδήποτε ξεφεύγει από τον μέσο όρο.
Οπότε όσο κάποιος ξεφεύγει από τον μέσο όρο με τον οποιοδήποτε τρόπο, δεν μπορεί να θεωρείται ομαλός ως προς το χαρακτηριστικό εκείνο.
Αν για παράδειγμα κάποιος έχει IQ που εξέχει προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αυτό είναι μια ανωμαλία.
Το πρόβλημα δεν είναι η ανωμαλία per se, αλλά η αρνητική χροιά που δώσαμε στην λέξη αυτή.
Δηλώνω λοιπόν ανώμαλη και όχι βαρετή ομαλή.
Σχετικά με το αν είμαι άντρας ή γυναίκα, συνήθως μια τέτοια συζήτηση καταλήγει στο να μην βγαίνει άκρη. Γιατί συνήθως όποιος αρχίζει μια τέτοια κουβέντα με ένα τρανς άτομο, δεν έχει σκοπό να διερευνήσει την αλήθεια, αλλά να βγει "μάγκας" που είπε μια εξυπνάδα.
Αυτό βέβαια είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει σε όλες τις συζητήσεις. Οι άνθρωποι πλέον δεν συζητάνε για να κάνουν έναν γόνιμο διάλογο, αλλά για να φανούν έξυπνοι ή κουλ.
Γι αυτό άλλωστε, ευδοκιμούν και τα τρολ στο διαδίκτυο.
Πάντως για τους καλοπροαίρετους θα προσπαθούσα να δώσω μια απάντηση που καλύπτει και την
"συντηρητική" και την "προοδευτική" πλευρά.
Στο αν λοιπόν είμαι γυναίκα ή άνδρας η απάντηση είναι "εξαρτάται".
Εξαρτάται από το πιο νόημα δίνει κανείς στις λέξεις.
Αν για κάποιον άντρας=βιολογικά αρσενικό και γυναίκα=βιολογικά θηλυκό, τότε προφανώς για εκείνον είμαι άντρακλας.
Αν για κάποιον άντρας=η αντρική κοινωνική αλληλεπίδραση και ρόλος και γυναίκα=η γυναικεία κοινωνική αλληλεπίδραση και ρόλος, τότε προφανώς για εκείνον είμαι γυναίκα.
Το θέμα δεν είναι οι λέξεις αλλά τι επικοινωνείς με αυτές.
Αν πάλι είναι να δώσουμε εναν ορισμό για το τρανς άτομο (που αλληλεπιδρά ως γυναίκα) που να καλύπτει και εναν "συντηρητικό" (καλοπροαίρετο πάντα) και έναν "προοδευτικό" ο ορισμός αυτός θα ήταν ο εξής: "είμαι ένα πρόσωπο το οποίο είναι βιολογικά αρσενικό αλλά με θηλυκοποιημένο φαινότυπο και ιστολογία (λόγω ορμονοθεραπείας) και αλληλεπιδρά κοινωνικά ως γυναίκα και χρησιμοποιεί για την κοινωνική αλληλεπίδραση γυναικείο όνομα και γλωσσολογικά γυναικείο άρθρο."

Νομίζω πως η παραπάνω περιγραφή μετατοπίζει το κέντρο βάρους από το "άντρας-γυναίκα" και μας επιτρέπει απλά να πάμε παρακάτω.

Πόσο καλός είναι ο θεος;

Κάθε φορά που μπαίνω στην διαδικασία να συζητήσω με έναν θρησκευόμενο, πάντα στην ερώτηση μου "αφού ο θεός είναι καλός, πως και υπάρχει τόση αδικία;" η απάντηση είναι συνήθως "την αδικία την δημιουργεί ο άνθρωπος".
Βλέποντας όμως κανείς γύρω του, αντιλαμβάνεται ότι η αδικία υπάρχει παντού στην φύση και δεν περιορίζεται μόνο στον άνθρωπο.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι την αδικία την δημιουργεί ο άνθρωπος με την ελεύθερη του βούληση, νομίζω πως ο καθένας μας, εάν ήταν παντοδύναμος θα επενέβαινε τουλάχιστον για να προστατέψει τα παιδιά και τους αναξιοπαθούντες.
Και αυτό θα αναιρούσε την ελεύθερη βούληση όσο αναιρεί η αστυνομία την ελεύθερη βούληση ενός εγκληματία.
Επίσης υπάρχουν πολλά ανθρώπινα δεινά για τα οποία δεν φταίει ο άνθρωπος, και μάλιστα ο άνθρωπος κατάφερε κάποιες φορές να τα περιορίσει. Δεινά που προέρχονται από τον "πανάγαθο θεο";
Τέτοια παραδείγματα είναι τα διάφορα παράσιτα που ευδοκιμούν στη φύση. Οι ασθένειες όπως η λέπρα και η φυματίωση και ο κίτρινος πυρετός, που για αιώνες θερίζανε κόσμο.
Ασθένειες όπως ο παιδικός καρκίνος ή καρκίνος του δέρματος που προκαλείται από τον ήλιο.
Για όλα τα παραπάνω αλλά και για πολλά περισσότερα δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. 
Όμως τι θεός είναι αυτός αν ο μέσος άνθρωπος έχει καλύτερο κώδικα ηθικής από αυτόν;
Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει, είναι καλός και ελεήμων όπως λένε οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι, ή σαδιστικός και παράφρονας, όπως δείχνει η δημιουργία του;
Αν λοιπόν ο θεός υπάρχει είναι έτσι όπως τον περιγράφουν οι μονοθεϊστικές θρησκείες;

Η συνταγή του λαϊκισμού.

1)Μοιράζεις ένα κοινωνικό μέρισμα στο οποίο δημιουργείς κατηγορίες από δικαιούχους που παίρνουν 250 ευρώ μέχρι 750, ενώ στην πράξη όλοι εντάσσονται στις δυο κατώτερες κατηγορίες. (Ξέρεις ότι δεν θα ξαναδώσεις του χρόνου γιατί τα πλεονάσματα που συμφώνησες είναι μεγαλύτερα για του χρόνου).
2) Τάζεις σε όλους ότι θα έχουν ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα μεσώ του ΚΕΑ και βάζεις χίλιους δυο ορούς για να αποκλείσεις τους περισσότερους.
Αποκλείεις τους φιλοξενούμενους και όσους δεν ανανεώνουν την κάρτα του ΟΑΕΔ.
Βάζεις ως όρο ότι η κάρτα του ΟΑΕΔ μπορεί να διακοπεί αν δεν αποδείξει ο πολίτης ότι ψάχνει ενεργά για εργασία.
Οπότε αν υποθέσουμε ότι το κράτος αποφασίζει να σου κόψει το ΚΕΑ, απλά κάνει το εξής.
Βάζει τον ΟΑΕΔ να σε στείλει σε μια δουλειά που δεν γνωρίζεις και δεν έχεις ξανακάνει.
Αν αρνηθείς, ο ΟΑΕΔ σου διακόπτει την κάρτα ανεργίας (και κατ επέκταση το επίδομα).
Αν όμως δεν αρνηθείς; Ας πούμε ότι εμφανίζεσαι στον υποψήφιο εργοδότη (μόνο αυτός μπορεί να πει "οχι", αν πεις εσύ χάνεις το επίδομα), και σου λέει "εκ πρώτης όψεως μου κάνεις άλλα θέλω να σε δοκιμάσω" (υπόψιν ότι σε διάφορες δουλειές όπως φυλλάδια και call center ,μπορεί να δοκιμάσουν πενήντα άτομα και να μείνει ένας).
Αν λοιπόν αποδεχτείς την θέση και μετά απο μια βδομάδα σε διώξει, χάνεις και τον χρόνο ανεργίας και το επίδομα και τον μισθό. Μένεις χωρίς τίποτα.
Τι κερδίζει η κυβέρνηση;
Νέα κάρτα ανεργίας, άρα μειώνονται στα χαρτιά οι μακροχρόνια άνεργοι.
Εξοικονομεί χρήματα του ΚΕΑ αλλά συνεχίζει να διαφημίζει ότι τα δίνει.